به گزارش سایت مبارزه با شیطان:


این شاعرانه که توسط شاعر مشهدی آقای رضا باقریان در وصف 174 شهید دریادل غواص سروده است در حالی دست بسته و زنده به گور شده بودند تقدیم به رهپویان شهیدان:

از دجله ها آورده اند عباس ها را------------از بطن مواج بلا الماس ها را
در جامه ی تقوا،تب اخلاص ها را------------با دست های بسته این غواص ها را
اَلسّابِقونند و جوانان بهشتند------------با دست های بسته یا زینب نوشتند
یک دسته ی سینه زن بی تاب آمد------------یک هیئت از پابوسی ارباب آمد
یک موج، از آرامش گرداب آمد------------دریا خروشید از دلش مهتاب آمد
این ها زمانی سرو بودند و قیامت------------این دست های بسته هم دارد
حکایتدلواپس امر ولی بودند و رفتند------------عمار و مقداد علی بودند و رفتند
شمشیرهای سیقلی بودند و رفتند------------ام وهب ها را یلی بودند و رفتند
سیدعلی را در بلا، بی یار دیدند------------ازقلب خاک اینگونه شد با سر دویدند
اصحاب کهف امروز بیدارند، آری------------با دست بسته بر سر دارند، آری
پای ولایت مثل تمارند، آری------------سلمان و مقدادند و عمارند، آری
ما مرده ایم، اما شهیدان زنده هستند------------در مکتب پیر جماران زنده هستند
سخت است مادرها پسرها را ببینند------------یک استخوان، جسم جگرها را ببینند
درباره پیراهن، قمرها را ببینند------------اینگونه روی خاک سرها را ببینند
دیدند مادرها زمین افتاده ها را------------با چهره ای پرچین، این آزاده ها را
آن خواهری که غصه گاهی سهم او شد------------در حسرت دیدار هم، آشفته مو شد
داغ جدایی سالها بغض گلو شد------------سخت است،اما با برادر روبرو شد
سخت است، اما سر به تن دارد برادر------------گر پاره پاره، پیروهن دارد برادر
با دست بسته بر زمین خوردند؟ هرگز------------سرنیزه ها را، از کمین خوردند؟ هرگز
تیر از یسار و از یمن خوردند؟ هرگز------------اصلا عمود آهنین خوردند؟ هرگز
اما همینکه از نفس افتاد عباس------------با چند ضربه از فَرَس افتاد عباس